Accumulatiekachel

Accumulatiekachels zijn meestal opgebouwd uit keramische materialen als speksteen, tegels en/of klei, die de warmte opslaan en nadien geleidelijk afgeven aan de omgeving onder de vorm van stralingswarmte. De rookgassen leggen bovendien een veel langere weg af dan in gewone houtkachels, waardoor de opname van restwarmte uit de rookgassen veel beter is. Dit draagt vervolgens bij tot het minder voorkomen van smoren van de verbranding ten opzichte van gewone kachels waarbij veel warmte snel verdwijnt doorheen het rookgaskanaal. Mogelijk nadeel is dat er meer horizontale kanalen zijn waardoor er bij slecht gebruik (bv. nat hout als brandstof) meer afzetting is van roet wat de werking en het rendement kan doen afnemen. Echter bij een goed gebruik is de roetafzetting bij een accumulatiekachel lager dan bij een gewone houtkachel door de hogere verbrandingstemperaturen en goede verbranding in het algemeen. Het onderhoud is bijgevolg sterk afhankelijk van een correct gebruik en goed stookgedrag. Ook zal een accumulatiekachel vaak nog warm zijn van de vorige dag wanneer ze opnieuw aangemaakt wordt, waardoor de aanmaaktemperatuur al snel 100°C hoger ligt, wat de emissies bij aanmaak sterk verlaagt.

Gezien er hoofdzakelijk warmte door middel van straling wordt afgegeven, wordt dit meestal als erg aangenaam ervaren. Omdat met stralingswarmte eenzelfde comfort kan ervaren worden bij lagere luchtemperaturen, zal er minder warmte verloren gaan door ventilatie (op voorwaarde dat de hele ruimte kan worden aangestraald).

Bij goed gebruik wordt het hout verbrand op een hoge temperatuur waardoor het hout 'schoner' verbrandt dan bij gewone kachels. Samen met het feit dat er omwille van de materiaalkeuze ook weinig warmteverlies is, kunnen hierbij hoge rendementen gehaald worden van 80 tot 90% volgens Ademe (Ademe, 2018).

Het nadeel van accumulatiekachels is dat deze over het algemeen vrij groot en zwaar zijn en heel wat duurder dan een gewone houtkachel.

Veel van de maatregelen toegepast bij hout en/of pelletkachels voor het optimaliseren van de verbranding kunnen hier ook worden toegepast.