Convectiedroging (droging m.b.v. warme lucht)

Convectiedroging (droging m.b.v. warme lucht) is de meest courante techniek voor het drogen van lakken. Bij convectiedroging circuleert warme lucht in een droogtunnel of een droogoven, waarbij de warmte uit de lucht via convectie naar de werkstukken wordt getransporteerd. Een droogtunnel kan worden toegepast wanneer de afwerking van de werkstukken via een transportband of -ketting gebeurt. Dan gaan de werkstukken aan de ene kant van de droogtunnel nat binnen en komen de werkstukken aan de andere kant van de droogtunnel droog buiten. Een andere mogelijkheid is een droogoven. Een droogoven is een volledig gesloten ruimte, waarin de werkstukken gedurende een bepaalde tijd verblijven om te drogen. Hier worden de werkstukken niet getransporteerd via een transportband of -ketting. De verwarmde lucht is in direct contact met het de te drogen werkstukken. Afhankelijk van de lakken, varieert de droogtijd tussen 3 en 60 minuten. Om een goede kwaliteit te bekomen, moet de droogtunnel/droogoven volledig vrij van stof zijn. Bij het drogen van watergedragen lakken of een ‘voor-droog’ stap van nat-op-nat lagen, wordt ontvochtigde lucht gebruikt. De opname van vocht/water uit de lucht in een additionele ontvochtigingsstap kan de droogtijd significant verminderen. Deze dubbele droging heeft echter een aantal nadelen. Er is ruimte nodig voor de additionele ontvochtigingsstap. Daarnaast zal de dubbele droging ook extra energie vergen, wat dan weer extra kosten met zich meebrengt. Er bestaan verschillende uitvoeringen van convectiedrogers, zoals droogpijpen, overlangse drogers en verticale drogers.