Milieu-impact van de verschillende productiemethodes
Waterstof is maar zo duurzaam als zijn productiemethode. Naast de specifieke uitstoten naar de omgeving, geeft een levenscyclusanalyse een goed beeld van de globale impact van waterstofproductie op het milieu.
Volgens een studie van Notter et al. (2013) (Notter, Kouravelou, Karachalios, Daletou Maria, & Haberland, 2013) is het rijden op ‘grijze’ waterstof (=waterstof geproduceerd uit EU-elektriciteitsmix van het net[1]) zelfs minder ecologisch dan rijden op diesel of benzine.
Bovendien is het van belang om onderscheid te maken tussen verschillende soorten waterstof, afhankelijk van de bijhorende broeikasgasemissies in het productieproces en het hernieuwbare karakter. Het EU CertifHy-project heeft dit onderwerp geanalyseerd en biedt informatie over de uitstoot van broeikasgassen voor een waaier van productieprocessen in Figuur 24.
Figuur 24: Broeikasgasemissies van verschillende waterstofproductie methoden (Castro, et al., 2015)
Het benchmarkproces is SMR zonder Carbon Capture and Storage (CCS) waarvoor 91 g CO2 wordt uitgestoten voor elke MJ waterstof. Ter vergelijking, waterstof geproduceerd
met een elektrolyse-unit met 100% hernieuwbare energie heeft geen broeikasgasemissies die samenhangt met haar productie. Voor een gedetailleerde analyse refereren we naar de P2G roadmap for Flanders (Denis, Mertens, Meeuws, Van der Laak, & François, 2016).
[1] De EU-elektriciteitsmix (EU-mix) bestaat uit ca. 29% hernieuwbare bronnen, 27,5% kernenergie, 25% vaste brandstoffen, en 15% gas (European Environment Agency, 2016)