Rookgasrecirculatie

Beschrijving

Het recirculeren van een deel van de rookgassen terug naar de branders zal de beschikbare hoeveelheid zuurstof in de verbrandingszone verminderen. Hierdoor wordt de vlamtemperatuur verlaagd. Zowel de vorming van fuel-NO_x als van thermische NO_x kunnen zo verminderd worden.

Technische haalbaarheid

Rookgasrecirculatie is een goed gekende techniek, zowel de interne als externe recirculatie. Vaak wordt rookgasrecirculatie geïntegreerd in het ontwerp van de nieuwe installaties.

Leveranciers van stoomketels geven aan dat rookgasrecirculatie in 95% van de gevallen toegepast wordt, intern aan de vlamkop. Externe RGR waarbij een deel van de rookgassen aan de ingang van de schouw teruggevoerd worden en gebruikt als verbrandingslucht, werd vooral in de jaren ’90 toegepast. Met de huidige stand der technieken wordt quasi nooit meer voor externe RGR geopteerd in het geval men gas of gasolie verwarming verbrandt (persoonlijke communicatie, BBC-Loos). In vergelijking met bijvoorbeeld stoominjectie, zal 4% stoominjectie evenveel NOx-reductie teweeg brengen als 9% RGR (Coen, 2003).

Milieu-impact

Rookgasrecirculatie kan zorgen voor een NO_x-reductie van 10-25%. Ook emissies van PM kennen een kleine reductie. CO kan daarentegen stijgen omdat de concentratie zuurstof in de verbrandingskamer afneemt door de recirculatie.

Het is mogelijk dat er een kleine reductie in thermisch rendement ontstaat, maar dit is normaal niet van groot belang.

Economische haalbaarheid

Een belangrijke werkingskost bij rookgasrecirculatie is de elektriciteitskost nodig voor de ventilator die de rookgassen rondstuurt. De onderstaande figuur geeft de jaarlijkse werkingskost van RGR voor verschillende stoomketels[1] (verschillende vermogens) in functie van het percentage RGR.

Figuur 14: Jaarlijkse werkingskost voor RGR voor verschillende stoomketels (Coen, 2003)