Opstellen van een VOS-document met oplosmiddelenbalans

Beschrijving

Om na te gaan of aan de eisen van de emissiegrenswaarden is voldaan, dienen bedrijven vergund onder rubriek 59.14 (oplosmiddelenverbruik van > 100 ton/jaar) een oplosmiddelenbalans op te stellen. Een correcte inschatting van de nauwkeurigheid is hierbij een belangrijk aandachtspunt.

Toepasbaarheid

Deze maatregel is toepasbaar in elk bedrijf met verf-, lak-, vernis-, drukinkt- en/of lijmproductie met verbruik van organische solventen van > 100 ton/jaar. In 2003 bleek uit gesprekken met IVP en DETIC dat er weinig of geen opmerkingen zijn i.v.m. mogelijke knelpunten bij het opstellen van de solventbalans (Lodewijks et al., 2003, p. 94). Meestal worden de geleide emissies apart bepaald (ca. 2 maal per jaar) om daarna de diffuse emissies af te leiden. Er werd vermeld dat IVP voor de fabrikanten een tabel zou opstellen om de bepaling van de diffuse emissies te ondersteunen. Dit werd niet verder uitgewerkt.
Volgens VLAREM II Bijlage 5.59.3 moeten de metingen niet herhaald worden zolang de apparatuur niet veranderd wordt. Wij denken echter dat ook andere productieveranderingen (productmix, gebruikte solventen) een effect kunnen hebben op de emissies.

Milieuaspecten

Het VOS-document laat toe gerichte emissiebeperkingen uit te voeren alsook een aangepast milieubeleid te implementeren. De oplosmiddelenbalans heeft als doelstellingen:

• Controle of aan de emissiegrenswaarden wordt voldaan
• Specificatie van de mogelijkheden voor emissiebeperking in de toekomst
• Verstrekking van informatie over het verbruik van oplosmiddelen, de emissie van oplosmiddelen en de naleving van de richtlijn aan het publiek mogelijk maken

Financiële aspecten

Een goede boekhouding, aangevuld met metingen, van de inkomende en uitkomende oplosmiddelhoudende stromen wordt financieel haalbaar geacht voor de bedrijven met verf-, lak-, vernis-, drukinkt- en lijmproductie met een oplosmiddelenverbruik > 100 ton/jaar. Voor bedrijven met een kleiner oplosmiddelenverbruik zijn de kosten niet in een redelijke verhouding ten opzichte van de gerealiseerde milieuwinst. Een eenmalige studie door een deskundige kan nuttig zijn om bedrijfsspecifiek de methode te bepalen waarmee een betrouwbare, technisch en economisch haalbare inschatting van de diffuse emissies mogelijk is.

Referenties

Lodewijks P., Van Rompaey H. & Sleeuwaert F. (2003). VOS-emissies naar de lucht bij de productie en het industrieel gebruik van coatings, inkt en lijm in Vlaanderen - Evaluatie reductiepotentieel en implementatie van de Europese Solventrichtlijn 1999/13/EG., in opdracht van LNE (toen Aminal), uitgegeven door VITO i.o.v. LNE.