Fixatietechnieken

Fixatietechnieken zijn typische nabehandelingsprocessen voor anorganische zouten. In de eerste fase van het verduurzamingsproces, het eigenlijk impregneren, worden de in water opgeloste middelen in het hout gebracht. In de tweede fase, de fixatie in de nabehandeling worden de middelen in het hout gefixeerd.

Deze tweede fase is noodzakelijk voor een goed verduurzaamd eindproduct en bestaat uit verschillende stappen. In het eerste deel wordt de oplossing snel geadsorbeerd aan de cellulose en de houtstructuur. In het tweede deel worden de complexen gevormd die chemisch gebonden worden aan de houtstructuur en/of onoplosbare complexen in de cellen vormen. In het derde deel volgen nog omzettingsreacties ter vervollediging van de fixatie waardoor het gehalte aan uitloogbare bestanddelen tot een minimum herleid wordt. 

Niet alle fixatieprocessen zijn temperatuursafhankelijk. De mate van temperatuursafhankelijkheid wordt bepaald door het gebruikte houtverduurzamingsproduct. Enkel onder een temperatuur van 5°C is geen fixatie mogelijk.

Volgende fixatietechnieken zijn beschreven:

• Natuurlijke fixatie
• Stoomfixatie
• Warmeluchtfixatie