Voldoende capacitiet in de beitssectie

Het is aanwezen om over ruim voldoende beitscapaciteit te beschikken. Hoe kleiner de beitscapaciteit, hoe meer men gedwongen zal zijn om het beitsen uit te voeren bij hogere temperaturen en/of bij hogere gehaltes aan vrij HCl in het beitsbad om zo het beitsen sneller te laten verlopen. Deze zijn beide ongewenst:

• ­bij een warmer beitsbad is het moeilijker om de HCl-emissies onder controle te houden zonder toepassen van een gaswasser; een gaswasser is dan weer ongewenst omdat dit bijkomend afvalwater genereert (zie Thermisch verzinken - Beperken van HCl-emissies);
• indien er systematisch met hogere gehaltes aan vrij HCl gewerkt wordt in de beitsbaden, dan rijkt het beitsbad minder aan met ijzer en is er een hoger chemicaliënverbruik en is het zuur minder interessant voor externe herwinning (zie Thermisch verzinken - Interne of extrene herwinning van het beitsbad).

Dit kan op twee manieren opgelost worden:

• Cascadebeitsen;
• Overcapaciteit met meerdere baden in parallel.

Cascadebeitsen

Hierbij worden twee of meer beitsbaden in serie bedreven. De stukken doorlopen achtereenvolgens alle beitsbaden. In het eerste beitsbad wordt het afgewerkt zuur van het de vorige beitsbaden volledig opgebruikt. De techniek laat toe om lage gehaltes aan vrij zuur en zeer hoege ijzergehaltes in het afgewerkte zuur te realiseren. Het eerste bad is laag in ijzer, waardoor er minder ijzer in het fluxbad ingeleept wordt.

De techniek is enkel toepasbaar indien de beitsbehoefte en beitstijd voor alle stukken +/- dezelfde is. Voor meer informatie wordt verwezen naar technische fiche 15.

Overcapaciteit met meerdere baden in parallel

Men kan ook verschillende beitsbaden in parallel gebruiken, met een gezamenlijke capaciteit die veel groter is dan deze van fluxbad en zinkbad. Dit laat toe om de stukken verhoudinggewijs lang in het beitsbad te laten.

Vanuit organisatorisch standpunt heeft deze tweede vorm het voordeel dat de beitsbaden eenvoudiger van opbouw zijn en goedkoper te bedienden zijn dan een istallatie voor twee-traps of cascadebeitsen. Tevens is er meer flexibiliteit omdat men met meerdere baden in parallel de verblijfstijd van elk stuk afzonderlijk verschillend kan instellen. In de praktijk blijkt deze techniek het meest gebruikt te worden.

Zowel bij cacade-beitsen als bij parallel beitsen is een overcapaciteit aan beitsbaden zeer sterk aan te bevelen. Hierdoor kan men, mits langere verblijftijden, de concentratie van vrij zoutzuur alsook de temperatuur gevoelig veerminderen. Dit heeft als onmiddellijk gevolg dat de verdamping van HCl vermindert.

Anderzijds bieden de langere verblijktijden de mogelijkheid toch hoge Fe-concentraties te bereiken en leveren aldus een ijzerrijk afvalzuur op voor externe herwinning.