Het gebruik van cyanides en andere milieugevaarlijke stoffen in zoutbaden beperken of vermijden

Bij de klassieke behandelingen in zoutbaden worden door uitsleep een deel van de zouten uit de zoutsmelt overgebracht naar het koel- en spoelwater. Deze zouten bevatten milieugevaarlijke stoffen zoals in de eerste plaats cyanide, en verder ook (thio)cyanaten, nitriet, sulfide, enzovoort.

Men kan overwegen om de samenstelling van de zoutbaden aan te passen zodat deze geen cyanides of andere milieugevaarlijke stoffen bevatten.

Dit is in de praktijk niet altijd realiseerbaar omdat de meeste van de gebruikte zouten steeds een zekere belasting voor het milieu betekenen.

In de praktijk heeft de exploitant trouwens geen enkele greep op de samenstelling van de zoutmengsels; de exacte samenstelling is vaak alleen bepaald en gekend door de leverancier.
De oppervlaktebehandeling waarvoor thans nog het vaakst een zoutbad wordt gebruikt, nl. nitreren in zoutbad, maakt gebruik van cyanide (CN is de bron van de stikstof in de metaalnitridefilm die wordt gevormd).

In de praktijk stelt men vast dat men de zoutbadsamenstelling niet aanpast (of dan toch niet specifiek voor milieudoeleinden), maar dat men in plaats daarvan het vrijkomen van afvalwater gecontamineerd met stoffen uit de zoutbaden, vermijdt. Zie hieronder Bij zoutbaden komen tot nullozing van alle koel- en spoelwaters door kringloopsluiting en hergebruik en technische fiche 33.