Solventboekhouding

Beschrijving

Door omzetting van de Europese Richtlijn Industriële Emissies (2010/75/EU) in VLAREM moet elk droogkuisbedrijf dat gebruik maakt van organische oplosmiddelen een emissiegrenswaarde respecteren. Er mag slechts 20 gram oplosmiddel per kilogram gereinigd en gedroogd textiel in de lucht terechtkomen.

Naast de emissie naar de lucht, verdwijnt er ook oplosmiddel met het destillatieslib en via het contactwater. Op het totale verbruik van oplosmiddel is de hoeveelheid oplosmiddel dat via het contactwater afgevoerd wordt (zeer) beperkt ten opzichte van het totaal. Naar bodemverontreiniging toe is deze kleine hoeveelheid oplosmiddel evenwel zeer relevant.

Om zelfcontrole door de exploitant en controle door de overheid mogelijk te maken moet elke exploitant jaarlijks een solventboekhouding opstellen waarin aangetoond wordt dat de grenswaarde gerespecteerd wordt. (zie VLAREM II, artikel 5.59.3.2) Om de administratieve last tot een minimum te beperken is voor droogkuisbedrijven een vereenvoudigde solventboekhouding beschikbaar. Voor deze vereenvoudigde boekhouding moet het aantal gebruikte kilogram oplosmiddel, het aantal kilogram gereinigd en gedroogd textiel en (eventueel) het aantal kilogram solventhoudend afval (exclusief contactwater) geregistreerd worden. Indien er een weging van het textiel plaats vindt, wordt deze in de praktijk meestal uitgevoerd voor de reiniging van het textiel (Bron: persoonlijke communicatie bedrijfsbezoeken, 2017).

Voor het aandeel oplosmiddel dat via het slib wordt afgevoerd kan er gebruik gemaakt worden van een default waarde gezien het aandeel oplosmiddel in het slib niet per bedrijf gekend is. Deze default waarde werd in de BBT studie voor de droogkuissector van 2009 bepaald als 20% van de toegevoegde hoeveelheid oplosmiddel. Alternatief is het gebruik van een vaste default waarde of een vast percentage van het afgevoerde slib maar dit kan resulteren in een negatief saldo bij de solventbalans. In de praktijk varieert de hoeveelheid oplosmiddel die via het destillatieslib verdwijnt aangezien deze afhankelijk is van meerdere factoren, o.a. het type filter dat gebruikt wordt, het onderhoud van de machine, toevoeging van reinigingsversterkers,… Bijgevolg is het gebruik hiervan of van een default waarde niet altijd voldoende voor elke situatie. Een meting van het aandeel oplosmiddel dat via het slib wordt afgevoerd zou dit euvel kunnen verhelpen.

Voor moderne, goed onderhouden, en correct gebruikte reinigingstoestellen, stelt de emissiegrenswaarde van 20 gram oplosmiddel per kilogram gereinigd en gedroogd textiel normaal geen probleem. Veel machines hebben een solventverbruik dat onder deze emissiegrenswaarde ligt.

In bijlage 3 van de BBT studie voor de droogkuissector, 2019 is een voorstel opgenomen tot aanpassing van de solventboekhouding voor droogkuisbedrijven waarbij een onderscheid gemaakt wordt tussen droogkuisbedrijven die minder dan 20 gram oplosmiddel per kilogram gereinigd en gedroogd textiel verbruiken en droogkuisbedrijven die meer verbruiken. Enkel voor deze laatste groep is een verrekening van het afgevoerde oplosmiddel via het slib noodzakelijk om aan te tonen dat aan de emissiegrenswaarden voldaan is. Dit kan aan de hand van een defaultwaarde of via een meting door een erkend laboratoria. Het voorstel is voorgelegd aan afdeling Handhaving en zij hadden hierover geen opmerkingen.

Deze solventboekhouding houdt geen rekening met eventuele emissies bij het voor- en na-ontvlekken. Gezien de beperkte hoeveelheden oplosmiddel die gebruikt worden bij het ontvlekken, wordt de bijdrage hiervan als (zeer) beperkt beschouwd.

Toepasbaarheid

Het bijhouden van een solventboekhouding is van toepassing voor alle droogkuisbedrijven die gebruik maken van vluchtige organische stoffen. Naast PER vallen ook koolwaterstoffen, SolvonK4^®, HiGlo^® en Sensene^® onder de noemer vluchtige organische stoffen. GreenEarth^® en LCO2 zijn geen vluchtige organische stoffen.

Milieuaspecten

Het doel van het bijhouden van een solventboekhouding is aantonen dat voldaan is aan de emissiegrenswaarde naar de lucht. Indien de emissiegrenswaarden overschreden worden, moeten er maatregelen genomen worden. Afwijkingen in de cijfers kunnen eveneens een indicatie zijn van eventuele lekken of verliezen welke op hun beurt resulteren in een toename van het solventverbruik, de emissies en het solventhoudend afval.

Financiële aspecten

De kosten beperken zich tot bijkomende arbeidsuren voor het wegen en registreren van het textiel en het verbruikte oplosmiddel, voor zover dit in het kader van een goede bedrijfsvoering al niet gebeurde. Indien een bepaling van het oplosmiddel in het slib noodzakelijk is, komen hier extra kosten bij zoals vermeld in bijlage 3 van de BBT studie voor de droogkuissector, 2019.