Vloeistofdichte vloeren

Beschrijving

Vloeren bieden over het algemeen onvoldoende bescherming tegen oplosmiddelen, met bodemverontreiniging tot gevolg. Naast de poreuze materialen (zoals beton, steen en hout) kunnen ook niet-poreuze materialen (zoals verschillende soorten zeil en kunststof tegels) op een zodanige manier aangetast worden door bijvoorbeeld PER dat ze poreus worden. Een vloeistofdichte vloer is noodzakelijk om potentieel vrijkomend oplosmiddel te kunnen opvangen en het doordringen naar de bodem en het grondwater te verhinderen.

Er zijn verschillende mogelijkheden om een vloeistofdichte vloer aan te leggen: gietvloer over beton, betoncoatings en niet-poreuze tegels met vloeistofdichte voegen (voeg-kit).

• Gietvloeren: Gietvloeren zijn kunststof vloeren (b.v. op basis van 2-componenten epoxyhars) die in vloeibare vorm op een voorbehandelde, cementgebonden ondergrond (beton) worden gegoten. Na uitharding is het resultaat een naadloze, vloeistofdichte vloer van 2-5 mm dikte. De leverancier brengt de vloer aan en verzorgt de complete aanleg.
• Betoncoatings: Betoncoatings zijn een kunststoflaag op een bestaande vloer en over het algemeen niet dikker dan 1 millimeter. Ze zijn gemakkelijker door de ondernemer zelf aan te brengen, eventueel in samenwerking met een vakbekwame schilder. Sommige betoncoatings kunnen gegoten en uitgesmeerd worden met een plamuurmes. De dikte kan 1-2 mm bedragen, waardoor dit type coating veel lijkt op een gietvloer. Aan de ondergrond van een betoncoating worden hoge eisen gesteld. Vandaar dat hier ook vaak een voorbehandeling (b.v. speciale primers) noodzakelijk is, afhankelijk van de specifieke situatie.
• Vloeistofdichte kit: Vloeistofdichte kit (b.v. op basis van 2-componenten kunsthars) kan gebruikt worden voor het afdichten van naden, het inbedden en/of voegen van vloeistofdichte tegels en ter reparatie van beschadigingen. Voor afwerking van dilatatievoegen kan gebruik gemaakt worden van een kit op basis van 2-componenten polysulfiden.

De vloeren moeten steeds solventbestendig zijn en naadloos of met vloeistofdichte naden en voegen afgewerkt worden. Er moet eveneens voldoende aandacht besteed worden aan opstaande randen, verhoogde drempels, scheuren, onderbrekingen, slijtage, deuropeningen, ... Een jaarlijks nazicht van de goede staat van de vloeistofdichte vloeren op scheuren, slijtvastheid, resistentie, ... is aangewezen.

Opmerking: 
Zeil over beton biedt een betere bescherming dan “kaal” beton. De aanwezigheid van naden levert extra risico’s op, omdat gemorst oplosmiddel door de naden kan lopen en vervolgens tussen het beton en het zeil terechtkomt. Het oplosmiddel trekt daar in het beton, zonder dat er nog iets kan verdampen. Een zeil over beton wordt daarom niet als een betrouwbare oplossing beschouwd.

De effectiviteit van de vloeistofdichte vloer is alleen gegarandeerd indien deze correct wordt aangebracht. Aangepaste hulpstoffen (bv. speciale primers) zijn soms noodzakelijk.

De kwaliteit hangt ook sterk samen met het gebruik. Gietvloeren bestaan uit een dikke, slijtvaste laag, die naadloos aangebracht wordt. Het is duidelijk dat deze kwalitatief hoogwaardiger zijn dan de dunnere betoncoatings, die sneller beschadigd raken en slijten, en dus meer controle en onderhoud nodig hebben. Ook kitafwerkingen (naden, voegen) zijn kwetsbaarder dan een naadloze afwerking.

In Vlaanderen beschikt bijna 60% van de droogkuisbedrijven over een vloeistofdichte vloer (Bron: VLABOTEX enquête, 2018), dit is een verderzetting van de stijging die ook al zichtbaar was in de rapporten van het bodempreventie- en bodembeheersplan (Bron: OVAM, 2008 en 2015).

Toepasbaarheid

Het aanbrengen van een vloeistofdichte vloer is bij een nieuw bedrijf veel eenvoudiger dan bij een bestaand bedrijf.

VLAREM II, artikel 5.41.2.4, §4. stelt: “De vloer van lokalen waar oplosmiddel in vloeibare vorm aanwezig is, moet vloeistofdicht en oplosmiddelbestendig uitgevoerd worden.” Deze bepaling geldt enkel voor nieuwe lokalen en lokalen die na 1 januari 2004 volledig gerenoveerd werden.

Milieuaspecten

Door een solventbestendige vloer, in combinatie met een lekbak (Gebruik maken van een 5^e generatie reinigingsmachine met bijkomende technische voorzieningen om emissies te beperken en accidentele vrijstelling van oplosmiddel te voorkomen) onder de reinigingsmachine, kan bodemverontreiniging voorkomen worden. Er zijn ook nog andere maatregelen vereist zoals bv. contactwaterbehandeling (Het contactwater via actief koolfilter naar de riolering sturen) of afvoeren van contactwater (Contactwater laten ophalen door erkend verwerker).

Financiële aspecten

Een zeer belangrijke afweging bij de vloerkeuze is het kostenplaatje. Kosten zijn moeilijk te bepalen, omdat deze op specifieke situaties berekend worden. Een belangrijke factor is of de vloer zelf aangebracht kan worden (betoncoatings) of door een gespecialiseerde leverancier (gietvloeren).

Over het algemeen zal een betoncoating goedkoper zijn dan een gietvloer. Bij een oppervlakte van 100–150 m² kunnen de volgende prijzen als richtlijn gebruikt worden (bij plaatsing door een leverancier) (Bron: https://www.coatingvloer.nl/, 2017 en https://www.betonvloercoating.nl/, 2017):

• Epoxy gietvloer: 45 tot 50 euro/m²;
• PU gietvloer: 58 tot 63 euro/m²;
• Epoxy coating: 25 tot 28 euro/m².

Bij kleinere oppervlaktes ligt de prijs per m² hoger.