Stallucht afzuigen en behandelen met een biotricklingfilter

beschrijving techniek

Een biotricklingfilter is een combinatie van een biofilter en een gaswasser (biowasser). De bacteriën die voor de afbraak zorgen zijn geïmmobiliseerd op een drager of filtermateriaal. Dit filtermateriaal bestaat uit kunststofschuim, uit lava of uit plastic gestructureerde pakking. Het oppervlak moet van een dusdanige structuur zijn dat de biomassa zich er goed kan aan vasthechten. Het dragermateriaal wordt constant bevloeid met water. Hiervoor moet water uniform over de pakking worden gesproeid. De verontreinigende componenten absorberen in de vloeistoffilm en worden door de bacteriën afgebroken. Voor meer informatie wordt verwezen naar de databank LUSS van VITO, raadpleegbaar via: http://www.emis.vito.be/techniekfiche/biotricklingfilter

technische haalbaarheid

Ondanks het feit dat het gaat om een bewezen techniek, blijkt uit de praktijk dat het toepassen van een biotricklingfilter in de veeteeltsector niet praktisch haalbaar voor het behandelen van de stallucht omwille van de complexe bedrijfsvoering.

milieu-impact

Door het behandelen van de afgezogen stallucht door middel van een biotricklingfilter worden zowel de emissie van ammoniak (tot 75% reductie), geur (tot 90% reductie) als fijn stof beperkt. Het afzuigen van de stallucht uit de stal en het aanzuigen ervan ter hoogte van de biotricklingfilter vereisen energie. Er wordt eveneens een afvalwaterstroom gevormd.

economische haalbaarheid

Enkele algemene kostprijzen (niet-veeteeltsectoren):

• investeringskosten: 5 000-20 000 EUR voor 1 000 Nm³/h
  9-13 €/m³/h
• werkingskosten: 0,77 EUR/1 000 m³
  0.5 mandagen per week