Activiteiten onderbrengen in gesloten hallen

Beschrijving

Een doorgedreven maatregel om de stofemissie (en de geluidsemissie) te beperken is de inkapseling van de breekinstallatie in een bedrijfsgebouw. De eenheid wordt ingekapseld waarbij de openingen van de aanvoer- en afvoerbanden afgeschermd worden met rubberen bekleding

De stockage van puin, zanden en de afgewerkte gerecycleerde granulaten gebeurt meestal in de buitenomgeving.

GOP merkt op dat de algemene voorwaarden van Vlarem II in artikel 4.4.7.2.2 enkel een verplicht gesloten opslagplaats opleggen voor stuivende stoffen van stuifcategorie 1 (SC1). Voor nauwelijks stuifgevoelige en goed bevochtigbare stoffen is dit niet het geval^[1].

Toepasbaarheid

Brekers worden slechts sporadisch ondergebracht in gesloten hallen. De opslag zal zo veel mogelijk buiten plaatsvinden gezien de omvang, de aard en de diversiteit aan afvalfracties. Enkel toepasbaar op vaste locaties.

Milieu-aspect

Stofemissies (en geluidsemissies) worden beperkt en kunnen makkelijker geleid worden.

Financiële aspecten

Dit is een dure maatregel die de organisatie van de breekwerf sterk beïnvloedt.

De kostprijs voor deze techniek is erg afhankelijk van de gewenste grootte, de gebruikte materialen en andere technische specificaties. Onderstaande voorbeelden zijn daarom louter indicatief.

Voor een opslaghal opgebouwd uit een staalconstructie werden volgende richtprijzen gehanteerd (Stouthuysen, Alaerts, Vanassche, Vrancken, & Huybrechts, 2012):

• 200 euro/m² grondoppervlak voor een hal met hoogte 12 m en overspanning 60 m. Bij een lengte van 150m komt dit op 1.800.000 euro;
• 390 euro/m² grondoppervlak voor een hal met hoogte 20 m en overspanning 90 m. Bij een lengte van 200m komt dit op 7.000.000 euro.